Waarheen?

Waarheen?  (Jona 1: 1-3)

Wil je liever naar het zuiden van Spanje of naar Mosul in Irak? De keus zal voor de meesten snel gemaakt zijn: het beeld van een zonovergoten vakantie in Spanje trekt veel meer dan de beelden van de gruwelijke moorden tijdens het kalifaat van IS en de overgebleven ruïnestad. Maar wat als het geen vraag is: een opdracht om naar Mosul te gaan? Hoor je de opdracht dan? Wat doe je?

God roept JONA

De plaatsen zijn niet zomaar gekozen. Mosul is de huidige naam voor Ninevé in het Assyrische rijk in de 8e eeuw voor Christus. Tartessos in het zuiden van Spanje is waarschijnlijk de plaats Tarsis die genoemd wordt in Jona 1:3.

Het Assyrische volk staat in die tijd bekend als een wreed volk en de profeten Amos en Hosea voorspelden dat God dit volk zal gebruiken om het van Hem afvallige Israël te tuchtigen. Een bedreigend volk dus, wat zich bovendien steeds verder uitbreidt….En dan spreekt God tot Jona: ‘Sta op, ga naar de grote stad Ninevé en predik tegen haar.’

In de eerste drie verzen van Jona 1 lezen we dat God zegt: ‘sta op’. Ik kan me voorstellen dat de opdracht de profeet totaal niet aanspreekt, maar hij hoort de stem van God wel en reageert: hij staat hij daadwerkelijk op.

God roept JO(U)

Hoe is dat eigenlijk bij u, jou en mij? Ook wij horen Zijn stem: Hij spreekt tot ons door Zijn Woord en Geest. Hij wil u en jou gebruiken om Zichzelf bij anderen bekend te maken. We reageren ook: we gaan naar de kerk, we lezen in de Bijbel, we volgen christelijke bijeenkomsten, we sturen onze kinderen naar christelijke scholen, we proberen aardig te zijn voor elkaar, etc. We willen best iets voor God doen.

De opdracht voor JONA

Jona krijgt de opdracht om naar Ninevé te gaan. In Genesis 10: 8-12 lezen we dat deze stad gebouwd werd aan de oostelijke oever van de Tigris in het huidige Irak door Nimrod (een kleinzoon van Cham). Hij was een geweldig jager, wat zich de eeuwen door heeft laten zien in de jacht op mensen. In onze eeuw is het de plaats waar de beide zonen van Saddam Hoessein zijn overleden bij de gevechten met de Amerikaanse strijdkrachten in 2004. Op 19 juli 2014 ging de laatste christelijke gemeente hier weg nadat IS op de deuren van de Christenen een Arabische N hadden gezet als teken voor ‘Nasrani’ (volgers van de profeet van Nazareth). Op dit moment is het een ruïnestad.

In grote lijnen is het dus tot nu toe een stad van duisternis en strijd (zie ook Micha 5:5). In de tijd van Jona overheerst het kwade zo erg dat het is opgeklommen voor het aangezicht van God: het doet Hem zoveel verdriet dat Hij het niet meer kan aanzien.

De opdracht voor JO(U)

Jona moet zijn land uit om te spreken tegen een vreemd volk, wat toen al als bedreigend en duister ervaren wordt. Hoe is dit voor ons? Met medechristenen over ons geloof praten lukt vaak nog wel, maar hoe is het om naar buiten te treden: met anderen in de straat of op het werk? Ervaren we dat ook als onveilig?

De vlucht van JONA

Jona vertrekt waarschijnlijk in een schip op weg naar Tarsis: het huidige Tartessos in het zuiden van Spanje. Deze plek wordt in die tijd gezien als het einde van de wereld: daar ging de zon voor Israël letterlijk onder.

Jona gaat niet echt bij God vandaan, maar wil niet langer in de dienst van God staan: hij verzaakt zijn taak als profeet en vlucht. Door de welvarende tijd is de boottocht waarschijnlijk te betalen. Jona  geeft zich over aan deze verleiding en vlucht….

Hij daalt echter steeds dieper weg: in het ruim van het schip en daarna zelfs in de zee. Het vervolg van het verhaal maakt duidelijk dat er bij God echter geen ontkomen aan is…..

En U/JIJ?

We worden meestal niet gevraagd om grote afstanden af te leggen: de opdracht is dichtbij. Geven wij er gehoor aan? De keuze tussen een ontspannend lijkende boottocht of een dienstbaar leven is helaas vaak gemakkelijk gemaakt. Waar vlucht u/jij in weg? Leeft u/jij in vrede met God of houdt u zich net als Jona voor de gek? Van God kunt u niet wegvluchten: ook als dat tijdelijk wel lijkt te lukken…. We kunnen niet ontkomen aan Zijn opdracht: als we dat wel doen, dan grijpt Hij in.

HOOP voor Ninevé: BEMOEDIGING voor ons

Verder lezend blijkt dat zelfs het duistere Ninevé zich bekeert! Assyriërs zijn in onze tijd voornamelijk oosterse christenen. Getuigen heeft zin!

Vanuit Israël gezien komt bij Ninevé de zon op: als wij anderen deze hoop gunnen en gehoor geven aan de opdracht zal ook bij hen het licht opgaan!

(Eerder opgenomen in het Huizer Kerkblad, 86e jaargang, 26 januari 2018, No 4)